Auteur: <span>Ricardo</span>

Een nieuw apparaat van het bedrijf Spectra watermakers zou wel eens een grote stap voorwaarts kunnen zijn in het verkrijgen van schoon drinkwater op plaatsen waar dit niet zomaar beschikbaar is. Het apparaat werkt volgens het principe van omgekeerde osmose en wordt geheel van stroom voorzien door middel van zonnepanelen en/of een windturbine. Het apparaat zal met name in rampgebieden en in de derde wereld goed toepasbaar zijn als mobiele waterzuivering. Het enige wat nodig is, is een waterbron. De solar cube doet de rest.

De solar cube zuivert overigens geen klein beetje water. Afhankelijk van het model, kan het apparaat volgens het bedrijf maar liefst 3000 tot 6000 liter per dag zuiveren. De solar cube wordt momenteel uitvoerig bestudeerd en getest in Chili. Mocht het apparaat in zwang raken, dan zou het zomaar een revolutie teweeg kunnen brengen in de derde wereld. Hier heeft men namelijk zon genoeg, maar schoon en veilig drinkwater blijft een probleem. Ook voor slachtoffers van bijvoorbeeld een orkaan zou een snel inzetbare watervoorziening de overlevingskans substantieel vergroten. Zo zie je maar weer; de toepassingsmogelijkheden van zonne-energie zijn eindeloos!

Video

Voor meer informatie en (in de toekomst) de resultaten van de in Chili uitgevoerde tests, zie de website van Spectra watermakers.

Ook een fossiel en uit de tijd geraakt instituut als de katholieke kerk heeft af en toe pretenties met de tijd mee te gaan. Men schreeuwt uiteraard van de daken groen te zijn, terwijl de 2700 zonnepanelen die momenteel geïnstalleerd worden gewoon een gift zijn van een Duits bedrijf aan de schatrijke Paus. Dit neemt uiteraard niet weg dat het simpelweg een goede zaak is dat de panelen daadwerkelijk geplaatst worden. De opgewekte energie zal worden ingezet om het Paulus de zesde-auditorium op temperatuur te houden.

Het hemelse licht zal in totaal voor zo’n 300.000 kilowattuur aan elektriciteit gaan zorgen. Dit staat gelijk aan een uitstoot van 200 ton CO2, ofwel 70 ton olie. De energie zal gebruikt gaan worden om de pauselijke audiëntiehal (het eerder genoemde ‘Paulus de zesde auditorium’) op temperatuur te houden en te verlichten. Genoemde zaal is een notoire energieslurper, onder andere omdat maar liefst 6000 zieltjes er hun heil kunnen zoeken. Uiteraard snoept Benedictus XVI zelf lekker mee van de groene opinie-taart; hij heeft immers buitengewoon daadkrachtig openlijk kritiek geuit op het ongebalanceerde energieverbruik in de wereld.

Sorry Paus, volgende keer beter. Wij geven de credits namelijk zoals het hoort aan het Duitse bedrijf solarworld.

Wetenschappers van het Amerikaanse National Renewable Energy Laboratory (NREL) hebben het wereldrecord van de efficiëntste zonnecel verbroken. Maarliefst 40,8% van het invallende licht werd door de cel omgezet in elektriciteit, iets dat nog nooit vertoond is. De metingen werden verricht onder het geconcentreerde licht van 328 zonnen, waarbij één zon ongeveer gelijkstaat aan de hoeveelheid zonlicht die de aarde in een zonnige dag ontvangt. De nieuwe cel is een goede kandidaat voor toepassing in de ruimtevaart en in aardse zonnecollectoren die met geconcentreerd licht werken.

De nieuwe cel wijkt behoorlijk af van de vorige recordhouder; een cel die ook ontwikkeld werd in het NREL. In plaats van een Germanium wafel als bodem te gebruiken, is dit keer gekozen voor een mengels van Gallium Indium Fosfide en Gallium Indium Arsenide. Het zonlicht wordt gesplitst in drie gelijke delen, die elk in één van de gebieden van de cel worden geabsorbeerd. Dit wordt bewerkstelligd door de zonnecel op een basis van Gallium Arsenide te laten ‘groeien’, deze om te draaien en vervolgens los te maken van de wafel. Het resultaat is extreem dun en licht en vertegenwoordigt een nieuwe type zonnecellen met voordelen op gebied van prestatie, ontwerp en kosten.

Mark Wanlass van NREL ontwikkelde de originele ‘omgedraaide’ cel, welke recentelijk een R&D 100-prijs in de wacht sleepte. Zijn ontwerp werd aangepast door een team onder leiding van John Geisz. De efficiëntie werd met name verhoogd dankzij het gebruik van zogenaamde metamorfe materialen, waarvan de atomen in tegenstelling tot een normaal kristal niet netjes uitgelijnd zijn. De materiaaleigenschappen die dit met zich meebrengt, staan een hogere conversiegraad toe.

Bron: Sciencedaily

Er wordt al veel gedaan met zonne-energie; je vindt panelen tegenwoordig op daken van huizen, parkeerplaatsen en zelfs in de vorm van zonne-bomen op de universiteit. Het laatste artikel uit de categorie ‘opmerkelijke toepassingen van zonne-energie’ is toch wel de uit Ierland afkomstige prullenbak op zonne-energie. De bak gebruikt de zonnestroom om het afval samen te persen en zo meer ruimte te maken voor nieuw afval. De bak met de toepasselijke naam “BigBelly” wordt geleverd door het bedrijf Kyron Energy and Power, opgericht door de broers Tommy en Ciaran Brennan en hun vriend Ken Molloy.

“Het BigBelly systeem zorgt ervoor dat men minder vaak afval hoeft op te halen, wat zowel de kosten als het milieu ten goede komt,” zei Tommy. “Het samenpers-systeem werkt op zonne-energie. De bak neemt ongeveer evenveel ruimte in als een gewone bak, maar kan dankzij het systeem zo’n vijf keer meer afval aan. Hierdoor kan het aantal lichtingen met wel 80 procent teruggebracht worden.” Kyron was oorpronkelijk opgericht om specialistische diensten te leveren aan een brede klantenkring. “We demonstreren het BigBelly-systeem door het hele land heen en de reacties zijn zeer positief,” zei Ciaran. “We hopen dat de BigBelly binnenkort door heel Ierland heen gebruikt zal worden.” In de VS wordt het systeem al in sommige steden getest; sommige gemeenten zijn positief, anderen iets minder.

De nieuwe zonne-installatie bij het hoofdkwartier van het Amerikaanse Applied Materials is verder bewijs voor het feit dat er veel te ‘vergroenen’ valt aan het weggebruik. De fabrikant van productiemiddelen voor allerlei high-tech producten kondigde afgelopen vrijdag aan dat er een tweetal zonnestroom-systemen afgebouwd is. Bij elkaar leveren de systemen zo’n 2.1 megawatt aan energie, wat de installatie volgens het bedrijf ‘de grootste particuliere installatie van de VS’ maakt. Het alom bekende systeem van google in Mountain View levert ‘slechts’ 1.6 megawatt.

Het bijzondere, en tevens leuke, van het systeem is dat het als een soort dak over de parkeerplaats van het bedrijf geplaatst is. Het bestaat uit twee onderdelen; een 950-kilowatt SunPower PowerGuard installatie en een 1.2-megawatt SunPower volgsysteem. Parkeerplaatsen worden vanwege hun grote open ruimtes en de behoefte aan schaduw tegenwoordig steeds vaker gezien als een ideale locatie voor zonnepanelen. Daarnaast worden ook de mogelijkheden van gewoon asfalt als zonnecollector momenteel diepgaand onderzocht. Een wellicht zeer interessante toepassing voor de toekomst is te vinden in het opladen van elektrische voertuigen; de in het zonnedak opgewekte elektriciteit zou prima gebruikt kunnen worden om diverse aansluitpunten te realiseren. Tijdens het parkeren ‘bijtanken’ dus; eindelijk waar voor je parkeergeld!

Uiteraard is dit nog toekomstmuziek. Momenteel wordt de electriciteit direct het hoofdgebouw in gevoerd, waar het Applied Materials verwacht dat zijn zonne-systeem zo’n 2700 ton aan CO2-uitstoot vermindert. Sinds november 2007, toen het eerste deel van het systeem in gebruik werd genomen, heeft het systeem al 1400 megawattuur opgeleverd.

Bron: CNET

Het in Toronto, Canada gevestigde Morgan Solar inc. heeft een nieuw type concentrerende zonnecollector ontwikkeld, genaamd Sun Simba HCPV. Door het hele idee van zonne-concentratie drastisch te versimpelen, kan Morgan Solar nu een zeer efficiënt systeem leveren dat gemonteerd is op een twee-assig volgsysteem. De kosten per watt liggen ook nog eens een stuk lager dan die van moderne zonnepanelen. Het systeem is vooralsnog vooral bedoeld voor gebruik op grote zonnecentrales, waar het moderne volgsysteem zal zorgen voor een zeer hoge opbrengst.

Gedurende het afgelopen anderhalf jaar heeft Morgan Solar een compleet nieuw concept ontwikkeld dat de naam Light-guide Solar Optic (LSO) draagt. Deze techniek vormt de basis voor het nieuwe Sun Simba HCPV systeem. De basis van de techniek is totale reflectie binnen het materiaal zelf; vergelijkbaar met de principes van glasvezel. De LSO is een 5mm-dikke laag optisch materiaal dat invallend zonlicht opvangt en in een aantal punten aan de rand van het materiaal concentreert. Op deze plaatsen worden in het materiaal speciale zonnecellen geplaatst, die het gevangen licht omzetten in elektriciteit. De techniek vereist, zoals in vele andere concentratoren wel het geval is, geen dikke lenzen en er gaat zeer weinig licht verloren. De LSO-techniek die in het Sun Simba HCPV-systeem toegepast wordt, staat een concentratie-factor van zo’n 1400 zonnen toe.

Een ander groot voordeel van het nieuwe systeem is windbestendigheid. Veel PV-systemen die gemonteerd zijn op een volgsysteem, zijn afhankelijk van de windkracht- en richting tot maarliefst 20% van de tijd buiten werking. Het ontwerp van het Sun Simba HCPV-systeem is dusdanig slim, dat de door de wind uitgeoefende krachten tot wel 60% afnemen. Dit wordt mogelijk gemaakt door een systeem waarbij vrije luchtstroming mogelijk is tussen verschillende rijen modules. Dit ontwerp zorgt behalve hogere betrouwbaarheid ook voor efficiënte passieve koeling, waardoor het systeem altijd op temperatuur blijft.

Een klein demonstratiemodel wordt volgende maand in gebruik genomen in Woodbridge, Ontario. Het zal daar 2,5km aan energie leveren aan een instituut dat kinderen het belang van het milieu bijbrengt. Een Sun Simba HCPV-systeem met een oppervlak van 200 vierkante meter levert zo’n 50 kilowatt (piek) elektriciteit. Het systeem zal naar verwachting eind 2009 in volwaardige productie genomen worden.

Zonnecel-fabrikant Suniva claimt in een vrijgegeven persbericht dat het onafhankelijke Amerikaanse nationale laboratorium voor duurzame energie (NREL) een efficiëntie van 20+% heeft gemeten voor een nieuw type zonnecel. “Dit demonstreert dat Suniva’s uiterst geavanceerde technologie op zowel technisch als kosteneffectief gebied hun vruchten afwerpen,” zei technisch directeur en oprichter Ajeet Rohatgi, die tevens hoofd is van de zonne-energie afdeling van de universiteit van Georgia. “Ons R&D-team heeft solide plannen om in de toekomst de efficiëntie nog verder te verbeteren”

Het bedrijf maakt gebruik van een gepatenteerde technologie om het aantal stappen in de productie van een zonnecel te verminderen, terwijl de het uiteindelijke rendement van de zonnecel omhoog gaat. Suniva zegt dat hun nieuwe cel een wereldrecord vestigt voor met zeefdruk vervaardigde zonnecellen (de hoofdmoot van de commercieel verkrijgbare cellen). De hogere efficiëntie wordt verkregen omdat de nieuwe cellen onder andere een betere textuur hebben. Hierdoor wordt een groter deel van het invallende licht ingevangen. Omdat twee componenten in één stap gemaakt worden, worden de productiekosten laag gehouden. Suniva heeft inmiddels al zo’n 32 patenten (inclusief aanvragen), voor onder andere structureel ontwerp en diverse fabricageprocessen.

“Onze focus moet liggen bij het zo snel mogelijk commercieel verkrijgbaar maken van deze laboratorium-cellen,” aldus algemeen directeur John Baumstark. De huidige technologie van Suniva haalt een rendement van zo’n 18,5% in het lab. In de afgelopen maanden heeft het bedrijf diverse contracten afgelsoten. Daarnaast heeft het zijn eerste fabriek geopend nabij Atlanta, Florida.

Toevoeging: er bestaan zonnecellen met veel hoger rendement (tot wel 40%). Deze worden echter gemaakt van de peperdure grondstof Gallium-Arsenide. Vanwege de hoge prijs zijn ze dan ook alleen interessant voor de ruimtevaart. De hierboven besproken cellen zijn gebaseerd op silicium, en dus commercieel aantrekkelijk.

Onder de categorie ‘waarom heb ik dat nou niet bedacht’ presenteren we je de laatste uitvinding op het gebied va zonne-energie; de solar stik. Brian Bosley had energie en licht nodig om met zijn kleine zeilboot de wereld rond te varen en kwam toen op een fantastisch idee: een draagbare zonne-generator. Veel simpeler kan het concept niet; het bestaat uit niet meer dan een metalen raamwerk waarop een tweetal zonnepanelen is gemonteerd. De eerste prototypes werden door zeilers getest en werd na enkele duizenden kilometers varen als geweldig bevonden.

Er zijn sinds het prototype diverse aanpassingen gedaan om het systeem nog bruikbaarder te maken. Zo is het mogelijke de twee armen waarop de zonnepanelen zitten te bevestigen, om op deze manier een val te voorkomen. Daarnaast is de stabiliteit verbeterd door een driepoot onder het toestel te zetten. Het kost slechts een aantal minuten om het systeem op te stellen, waarna het zo lang kan blijven staan als nodig. De opgewekte energie wordt opgeslagen in een accu, maar kan ook direct via een omvormer benut worden. De toepassingen voor het systeem zijn eindeloos: denk aan zeilschepen, veldhospitaals, maar ook gewoon op de camping of het strand. Zowel het Amerikaanse leger als diverse hulpdiensten hebben al interesse getoond in de draagbare zonne-energie. De prijs valt ook nog eens mee: afhankelijk van de opbrengst ben je tussen de $150 en $350 kwijt.

De universiteit van San Diego, Californië streeft er naar de groenste universiteits-campus van de VS te worden. Om dit doel kracht bij te zetten, is men begonnen met een nogal uniek project. Op het dak van de parkeergarages worden namelijk zogenaamde ‘zonnebomen’ geplaatst. Om wat verwarring weg te halen: een ‘zonneboom’ bestaat feitelijk uit een ijzeren raamwerk met daarop een ‘bladerdek’ van zonnepanelen. De ‘bomen’ zullen het parkeerdek voorzien van schaduw, energie en een aansluitpunt voor elektrische voertuigen. Daarnaast ziet het er ook nog eens leuk uit.

De zonneboom is een inheemse boom in San Diego; het is idee is namelijk ontworpen door Robert Noble, de directeur van het aldaar gevestigde Envision Solar. Een eerder project voor een parkeerplaats van het personeel van Kyocera (“Kyocera Grove”) leverde al diverse architectuur-prijzen op. Elke zonneboom zal per jaar zo’n 17.000 uur aan duurzame energie leveren; genoeg voor vier gezinswoningen. Per ‘boom’ komt dit neer op 13.2 ton aan CO2-uitstoot. “Deze installatie is een historisch hoogtepunt voor een campus die een soort proeftuin is geworden voor klimaatvriendelijke oplossingen,” zei Steve Reyla van de universiteit van Californië. “Ons progressieve beleid voor duurzame energie is het resultaat van een campus-brede toewijding door studenten en faculteitsmedewerkers,” voegde hij toe.

“Wij van Envision Solar zijn er trots op dat we de universiteit mogen ondersteunen met ons natuur-nabootsende ontwerp voor zonne-energie,” zei Robert Noble. Zijn bedrijf, Envision corporation, is gespecialiseerd in het leveren van complete zonne-systemen. Het unieke is, dat alle systemen voorzien zijn van een uniek, oogstrelend uiterlijk. Zo wordt zonne-energie naast groen, ook nog eens leuk om naar te kijken!

Bron: Earth Times